ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ

 

- Ξύπνησες;

άιντε, μεσημέριασε.

Περιμένω να ξυπνήσεις, να μου συνεχίσεις τις εντυπώσεις σου από το ταξίδι.

- Φαι!

- Τι;

- Φαι!

- Α, ξύπνησες  και θες το πρωινό σου ε;

- Να φάω θέλω, όχι να το μυρίσω, είμαι στην ανάπτυξη και μην ακούσω καμιά εξυπνάδα περί αναστήματος, γιατί από ότι έχεις διαπιστώσει, δεν κωλώνω, στο μέγεθος.

- Μπα, εγώ άλλα θυμάμαι

- Εσύ ότι θυμάσαι χαίρεσαι.

- Έτσι ε;

Και μπροστά στην λύκαινα στην ταβέρνα του Σμυρλή στο Αδάμι, γιατί έμεινες "στήλη άλατος";

- Καλά με δουλεύεις τώρα;

Δεν ξέρεις πως δεν μου αρέσουν τα ύψη;

- Τι σχέση έχει τώρα αυτό;

- Πως δεν έχει σχέση, σαν βουνό ήταν εκείνο το λυκόσκυλο.


Άσε που με κοιτούσε περίεργα. Πολύ περίεργα.

Τεσπα, πέρασε.

Ξέρεις που αλλού φοβήθηκα;

Εκεί πάνω σε εκείνο το κάστρο στο Άργος που είχε ένα όνομα...

- Λάρισα. Αυτό λες;

- Ναι, ναι αυτό.

Ήταν ψηλά έτσι και κάτω γκρεμός.

- Εντάξει, από την πλευρά που πήγα για να φωτογραφήσω, ήταν περίεργα, δε λέω.

Ήταν όμως εντυπωσιακό.

- Εντυπωσιακή ήταν εκείνη η παραλία που μας πήγε η νονά και φωτογράφιζες εσύ το φεγγάρι και εγώ σβούριζα, χωρίς λουρί, χωρίς μη και μα.

- Την Πολεμάρχα λες.

- Πω πω τι τρέξιμο έριξα και άντε τώρα να την βρεις αυτή την παραλία άμα δεν την ξέρεις ε;;;

- Ναι, αλλά από ότι είδες είχε τρία κάμπερ κάτω.


- Πάντως έχω την εντύπωση ότι πέρασες και εσύ καλά.

- Γιατί ποιος άλλος πέρασε καλά;

- Όλοι μας περάσαμε καλά.

- Ναι αλλά δεν έλειπε κάτι;

Κάποιος;

Ποιος θα πέρναγε καταπληκτικά σε τέτοιες παραλίες;

- Χαχαχαχαχα είσαι σούργελο έ;

- Άδικο έχω;

Ο Βασίλης είναι ο μόνος που μπορεί να εκτιμήσει τέτοιες θάλασσες. Εσύ αν και Ιχθύς, μόνο στο όνομα. Εσύ ενδιαφέρεσαι μόνο για να φωτογραφίζεις. Η νονά που τα εκτιμάει, είναι και αυτή "γυρίστρα", θέλει όλο να είναι σε κίνηση.

- Εντάξει ρε Λευτεράκη, να πούμε στην νονά να μας ξαναπάει και να είμαστε και μεγάλη παρέα.

- Πάντως όπου πήγαμε ήταν καταπληκτικά.

- Δηλαδή εσύ τώρα, θυμάσαι που πήγαμε;;;

- Αν τα θυμάμαι λέει, ένα προς ένα.

- Ωραία, θες να κάνουμε ένα παιχνίδι;

- ...

- Να σου δείχνω φωτογραφίες και να μου λες από που είναι και τι σου άρεσε εκεί.

- Αμέ, αμέ

- Εδώ


- Εδώ είναι στην Ερμιόνη, στον εορτασμό των φώτων, την ορθοστασία μου μέσα.

-Αυτές;







- Στον πύργο πάνω από την Ερμιόνη. Στην πρώτη η νονά που με κρατάει και δεν με αφήνει να  δαγκώσω την πόδα του κάγκουρα με το πρι πρι. 

Στην δεύτερη,  η θέα του φιόρδ από ψηλά.

  Εσύ, τα γνωστά. Φωτογραφίζεις...

- ...Ναι Λευτερακη εγώ, ΦωτοΓραφηΖΩ και άσε την ορθογραφία ήσυχη.

Πάμε παρακάτω

Εδώ;



 - Στην Λάρισα, την Ακρόπολη φρούριο του Άργους
- Εδώ είμαι σύγουρος πως το θυμάσαι
- Γιατι τα άλλα τα είχα ξεχασει;
- Πάμεεεεε


- Ξεχνιέται τόσο περπάτημα πάνω στα κοτρόνια. Εδώ είμαστε στον μεγάλο κρατήρα, από τους 2 που έχει, στο χωρίο Δίδυμα της Αργολίδας και που θα νομίσεις ότι βρίσκεσαι στο φεγγάρι.
- Και  εδώ;

- Αυτή είναι η αγαπημένη της νονάς, στη Νέα Επίδαυρο, εμένα δεν με ενθουσίασε, γιατί έχει πολύ βότσαλο και αγενείς ψαράδες
-Τέλος σου φύλαξα, αυτές





- Εδώ ΝΑΙ !!!
Εδώ ΟΝΕΙΡΟ ΖΩ ΜΗΝ ΜΕ ΞΥΠΝΑΤΕ
Η παραλία Φράχθι, δίπλα στο σπήλαιο.
- Μραβο ρε Λευτεράκη, τα θυμάσαι όλα
- Κάτσε συντροφάκο, δεν τελειώσαμε. Να βάλω και εγω μια φωτογραφία απο το ταξιδι.
Φωτογραφία με νόημα και σχόλιο αγκαζέ





Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις